Lędo - Poemat Piastowski - Popiół z Lachów


Lędo

Jadą z karczowisk pniaki długie wielmi -
na dranice gładkie pocięte będą,
rozrasta się obszar uprawnej ziemi -
wydarte puszczy poradlone lędo:

Pyra kłosista zazłoci się łanem
- nazwana pszenem lub pszenicą później -
prażmo gorące będzie z niej podane
alibo do żaren na mąkę pójdzie -

gdy z pieca popiół wygarnie kociuba,
płomień wysoki wykrzesze zaś hubka
i gdy się ciasto mącznikowi uda -
zemła na stole będzie wielmi chrupka!

Hej lędo, ty lęcho,
puszczańska polano,
w twej nazwie jest echo
Lechitów - Polanów...