Ropuchy i nasienia roślin.

Wiele osób niezechcą dać wiary, że ziarna we wnętrznościach ziemi w czasie zaszłych na niej rewolucyj, trwają wieki bez zepsucia się, i przypadkiem zagrzebane wschodzą i wydają swego gatunku rośliny. Dziwniejszą jeszcze rzeczą zdawać się będzie długie przeżycie zwierząt, czego tylokrotne już zdarzyły sie dowody.

Kopiąc przed 15 lat studnią w Annonay (we Francyi) w głębokości 120 stóp, natrafiono na ropuchę średniej wielkości; uderzenie oskardem w twardy kamień, uwolniło ją z więzienia, którego obszerność i kształt nawet oznaczone były wielkością i kształtem zwierzęcia.

Właściciel studni Pan Eliasz M., którego maxyma jest wierzyć faktom, które nietylko do prawdy są podobne, ale nadto doświadczone, wymyślił prosty sposób przekonania się o zdarzeniach tego rodzaju, a jego doświadczenia na ropuchach, które całe swe życie powietrzem oddychały, nie pozostawiają wątpliwości o tychże zdarzeniach. Wziął on 6 różnych ropuch, kazał je zamknąć, każdą osobno, w kuli zrobionej ze świeżego tynku gipsowego. Wystawić sobie można jak oblepione świeżym gipsem żaby, ciasno zostały zamknięte; wszystkie te ropuchy zostawił w spokojności na desce przez 6 lat; po upłynionym czasie otworzył jedne komórkę, a zamknięty w niej więzień żywy, puszczony był na wolność. Po siedmiu latach uwolnił wtakimże stanie drugiego; po ośmiu latach trzeciego, ale ten już nie żył; rozbito czwarte a zwierzę żywe spiesznie używać wolności zaczęło. Dwaj pozostali oczekują uwolnienia, i pewno żyją, gdyż nie masz nic do zarzucenia ośmioletnim doświadczeniom.

Dosyć ciekawy jest pomysł tego badacza, jaki radzi sprawdzić na ludziach.